สัต ๑, สัต ๑ หมายถึง [สัด, สัดตะ] ว. ดี, งาม; น่านับถือ. (ส.).
[สัด, สัดตะ] ว. ดี, งาม; น่านับถือ. (ส.).
น. การยกย่อง, การนับถือ; การรับรอง. (ส.).
น. ทางที่ถูก, คติที่ชอบ. (ส.).
[สัดบุหฺรุด] น. คนที่เป็นสัมมาทิฐิ, คนดีน่านับถือ มีคุณธรรมประพฤติอยู่ในศีลในธรรม. (ส. สตฺปุรุษ; ป. สปฺปุริส).
[สัด, สัดตะ] ว. เจ็ด. (ป. สตฺต; ส. สปฺต).
[สัด, สัดตะ] ว. เจ็ด. (ป. สตฺต; ส. สปฺต).
[สัด, สัดตะ] ว. เจ็ด. (ป. สตฺต; ส. สปฺต).